ବନ୍ଧୁଗଣ, ମୁଁ ହେଉଛି ଚକ୍ରଧର । ମୁଁ ଜଣେ ହାଇସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷକ ଅଟେ । ମୁଁ ଗଣିତ ଆଉ ବିଜ୍ଞାନ ପଢାଏ । ମୁଁ କ୍ଳାସରେ ପଶିଲାମାନେ ପିଲାମାନେ ମୋତେ ଦେଖୁକି ବହୁତ ଭୟ କରନ୍ତି । ହେଲେ ଆଜି ମୁଁ ମୋର ଏହି ସତ ଘଟଣାକୁ ଆପଣଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । ଗୋଟେ ଝିଅକୁ ମୁଁ ନବମ କ୍ଳାସରୁ ଲକ୍ଷ ରଖ୍ ଆସୁଥୁଲି ଯେ ସେ ବହୁତ ଭଲ ପାଠ ପଢେ ।ଖାଲି ପାଠ ପଢାରେ ନୁହେଁ ମୁଁ ତାହାର ସାର ହେଲେ ମଧ୍ୟ ତାକୁ ଦେଖୁଲାମାନେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଖାଲି ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଭିତରେ ଟିଙ୍ଗେଇ ହେଇକି ରହେ । ମୁଁ ବାହା ହେଇଛି ମୋର ସ୍ତ୍ରୀ ଅଛି । ହେଲେ ନୂଆ କଷି ବିଆରେ ଗେହିବା ମଜା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ । ମୁଁ ତାକୁ extra ଅକ ଅଧିକ ମାର୍କ ହେଲେ ଜାଣିକି ଦିଏ ଆଉ ତା ସାଙ୍ଗରେ କ୍ଲୋଜ ହେଇକି ଜାଣିଜାଣି ମିଶେ ଯେମିତିକି ଧୀରେ ଧୀରେ ତାକୁ ପଟେଇକି ଦିନେ ନା ଦିନେ ତା ଛୋଟିଆ ଗୁଲୁଗୁଲିଆ ବିଆର ସିଲ ଖୋଲିକି କଣା ଫିଟେଇବି ବୋଲି ।
ମୁଁ ବେଳେବେଳେ ତାକୁ ବ୍ଲାକବୋର୍ଡକୁ ଡାକିକି ଜାଣିକି କଷ୍ଟ ଗଣିତ କରିବାକୁ ଦିଏ । ଆଉ ସିଏ କରି ନପାରିଲେ ତାକୁ ଟାଣିକି ଆଣିକି ତାହାର ପିଠିକି ଆଉଁସି ଆଉଁସି ଜାଣି ଜାଣି ବାଡ଼େଇଥାଏ । ବେଳେବେଳେ ନଜାଣିଲା ଭଳି ତାହାର ଦୁଧରେ ମଧ୍ୟ ମୋ ହାତକୁ ଛୁଆଇଁ ଦିଏ । ଡଃ ତାହାର ଛୋଟିଆ ଦୁଧରେ ହାତ ଟିକେ ବାଜିଗଲାମାନେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ସତରେ ଉଠିଯାଏ ଆଉ ମୁଁ ତା ଦୁଧର ସାଇଜ ଆଉ ବିଆର ଆକାର ଆଉ କଣା ବିଷୟରେ ଭାବି ପକାଏ ।
ଦିନେ କଣ ହେଇଛି ସବୁ ଟିଚରମାନଙ୍କୁ ସ୍କୁଲ କାମରେ ବ୍ଲକ ଯିବାକୁ ପଡିଲା, ସ୍କୁଲରେ କେବଳ ୨ଜଣ ଟିଚର ଆଉ ଜଣେ ପିଅନ ରହିଥିଲେ । ବାକି ସମସ୍ତେ ରିସେସ ପରେ ବ୍ଲକ ପଳେଇଗଲେ। ବ୍ଲକ ସ୍କୁଲଠୁ ୨୫କିମି ଦୂରରେ, ସେଥିପାଇଁ ମୋତେ ଟିକେ ସେହି ଝିଅକୁ ଅଫିସ ରୁମକୁ ଡାକିକି ଆଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ପିଅନ ଅନ୍ୟ କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିବାବେଳେ, ମୁଁ କ୍ଳାସରେ ଯାଇକି, ପୂର୍ବରୁ ଗଣିତ କରିବାକୁ ଦେଇଥିବା ଖାତା ସବୁ କଲେକ୍ଟ କରିକି ଆଣିବାକୁ କହିକି ଆସିଲା। ଟିକେ ସମୟ ପରେ ସବୁ ପିଲାଙ୍କ ଖାତା ସିଏ କଲେକ୍ଟ କରିକି ଆଣିଲା । ମୁଁ ଜାଣିକି ବ୍ଳର୍କ ରୁମ ଭିତରେ ବସିଥିଲି ଯେମିତି କେହିହେଲେ ଆସିବେନି କି ଦେଖ୍ ପାରିବେନି ଯାହା କଲେ ମଧ୍ୟ । ସେ ସାଇଡରେ ଖାତା ରଖୁକି ଠିଆ ହେଲା ମୁଁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଖାତା ଚେକ କରିଲି । ମୁଁ ଚେକ କରିବା ଭିତରେ ସେ ମୋଟେ ଦେଖୁଥାଏ ଆଉ ଖାତାକୁ ଦେଖୁଥାଏ ।
୩ଟା ହେବ ଚେକ କରିବା ପରେ ମୁଁ ପଚାରିଲି ତୁ ସବୁଠୁ ଭଲ ପଢୁଛୁ ହେଲା । ସେ ଟିକେ ମୁରୁକି ହସିଲା । କହିଲା
ପିଲାମାନେ ଖାଲି ପାଟି କରୁଛନ୍ତି, ଆଉ ଇଆଡୁ ସିଆଡୁ କହିକି କର୍ମେ ନ କଲା ପିଲାଙ୍କ ବିଷୟରେ।
ମୁଁ ସେଇଠୁ କହିଲି – ପିଲା ପାଟି କଲେ ମୋତେ ଆସି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ କହିବୁ । ପାଠ ପଢିବାର ନାହିଁ ଖାଲି ସବୁ ଆସିକି ଖେଳ କରୁଛନ୍ତି । ସେ ସେଇଠୁ ଓଠକୁ ଚାପିକି ହସିଦେଲା । ମୁଁ ୩ଟା ହେବ ଖାତା ଦେଖୁକି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ କହିଲି ତୋ ଖାତା ବାହାର କରେ । ସେ ତା ଖାତା ସବୁଠୁ ତଳେ ରଖୁଥୁଲା ବାହାର କରିକି ଦେଲା । ମୁଁ ଟିକେ ଚେକ କଲି ତା ଖାତା ଆଉ ତାକୁ କହିଲି ସାବାସ ତୁ ବଢିଆ ପଢୁଛୁ । ଏମିତି ତାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିକି ହଠାତ ତାକୁ ଆସିଲୁ ଟିକେ ଗେଲ କରିଦେବି ଆମ ଝିଅଟାକୁ କହିକି ଟାଣିକି ଆଣିକି ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଲା ଭଳି କରିକି କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇଲି।
କହିଲି ତୁ ଭୟ କର ନା । ତୁ ସବୁଠୁ ବେଶି ମାର୍କ ରଖୁବୁ ତୋତେ କେହି କାଟିକି ଆଗକୁ ଯାଇପାରିବେନି । ଏମିତି କହିକି କୁଣ୍ଢାଇକି ଧରିକି କୋଳରେ ବସେଇକି ଚିପିକି ଧରିଲି । ଦେଖିଲି ସେ ହେଲେ କିଛି ହେଉନି ଆଉ ପାଟିକି ଚିପିକି ଓଠକୁ ଚିପିକି ରହିଛି । ମୁଁ ତାକୁ ଭଲ ପିଲା ବୋଲି ପ୍ରଶଂସା କରି କରି ପୁରା କୋଳରେ ଚାପିକି କୁଣ୍ଢାଇକି ଧରିକି ରହିଲି । ସେତେବେଳକୁ ମୋ ଦେହଆଡୁ କଣ ହେଇଯାଉଥିଲା। ଏତେ ଗୋରି ଆଉ ସୁନ୍ଦର କଅଁଳିଆ କୁଆଁରୀ ଝିଅକୁ କୋଳରେ ଚାପିକି ଧରିକି କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିବା ମଜା ବହୁତ କମ ଲୋକ ପାଆନ୍ତି ।
ମୁଁ ସେଇଠୁ ଚାରିଆଡେ ଟିକେ ଲକ୍ଷ କଲି, ଏବେ କେହି ଆସିବାର ନାହିଁ କାରଣ ଆଉ ଜଣେ ସାର ଆଉ ଗୋଟେ କ୍ଳାସରେ ପଢାଉଥିଲେ । ମୁଁ ତାକୁ କୁଣ୍ଢାଇକି ଧରିକି ମୋ କୋଳରେ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଦାରେ ତାକୁ ଯାପିକି ତାହାର ଦୁଧ ସିଧା ତାକୁ ଧରିକି ଆମ ଗେଲ୍ଲା ଝିଅଟା, ଉମା…ଉମା ଏମିତି କରିକି ବେକ ଆଉ ତାହାର ଚୁଟି, ପିଠି ସବୁ ଶୁଙ୍ଘି ପକେଇଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଟିଙ୍ଗେଇ ହେଇ ଗଲାଣି । ତାକୁ କୋଳରେ ବସେଇକି ମୁଁ ମୋ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇଲା ଭଳି କରିକି ତା ଗାଣ୍ଡି ସିଧା ବିଆ ଫାନ୍ଦରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଲଖେଇଲା ଭଳି ତାହାର ଡ୍ରେସ ଉପରେ କରି ଚାଲିଲି। ମୁଁ ସେଇଠୁ ତାକୁ ପଚାରିଲି ଖରାପ ଭାବୁଛୁ କି ? ସେ କିଛି କହିଲାନି ତାପରେ ମୁଁ ନିଜେ ନିଜେ ଟାକୁ କହିଦେଲି ନା…ମ ଖରାପ କଣ ଯେତେବେଳେ ହେଲେ ଏମିତି ହେବ । ଏ ପରା ସାଇନ୍ସରେ ଲେଖା ହେଇଛି । ଏମିତି ମଝିରେ ମଝିରେ ସମ୍ପର୍କ ରଖିଲେ ମନ ଶାନ୍ତି ରହିବ, ତାପରେ ପାଠ ପଢାରେ ଭଲ ନମ୍ବର ହେଲେ ରହିବ । ତାପରେ ମୁଁ ତାକୁ କହିଲି ତୁ ବ୍ୟସ୍ତ ହେବୁନି ମ, ତୁ ସବୁବେଳେ ନମ୍ବର ୱାନ ହବୁ । ଏମିତି କହି କହି ଧୀରେ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଉପରେ ଗାଣ୍ଡିଟାକୁ ଟିକେ ମେଲେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । ବାଣ୍ଡକୁ ଗାଣ୍ଡି ସନ୍ଦାରେ ରଖୁକି ତାକୁ କୁଣ୍ଢାଇକି ଧରିକି ରଖୁଥାଏ ମୁଁ । ସେ ହେଲେ ଅଣେଇ ହେଲା ଭଳି ହେଇ ଯାଉଥିଲା ।
ତାପରେ ମୁଁ ତା ଲେଗିଙ୍ଗ ବନ୍ଧା ହେଇଥିବା ଫିତାଟାକୁ ଖୋଲି ଦେଲି, ସେ ହେଲେ ଭୟରେ କାଳେ କଣ ହେଇଯିବ ବୋଲି ଥରି ଗଲାଣି ସେତେବେଳକୁ । ମୁଁ ତାକୁ କଛି ହେବନି ମ ଆମ ଝିଅଟା….ଆମ ଝିଅଟା କହି କହି ମନେଇ ଦଉଥ୍ଲି । ସେଇଠୁ ଲେଗିଙ୍ଗଟାକୁ ଚଡି ସହିତ ମିଶେଇକି ଟିକେ ତଳକୁ ଖସେଇକି ରଖୁଲି । ତାପରେ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ତଳପଟୁ ହାତ ମାରିକି ବିଆଟାକୁ ଆଉଁସି ପକେଇଲି । ବୟସ ହେଲେ ବେଶି ହେଇନି ଯେ ବାଳ ହେଲେ କିଛି ନାହିଁ । ଛୋଟିଆ ବିଆକୁ ବିଆର ଜୌ ଫେଡା ଭାଗଟା ହାତରେ ଆଉଁସିବାକୁ ବଢିଆ ଲାଗୁଥିଲା ।
ମୁଁ ଏମିତି ଗାଣ୍ଡି ତଳପଟୁ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଦାକୁ ମେଲେଇକି ବିଆର କଣାକୁ ମେଲେଇଲି ଆଉ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ସାଉଁଳେଇଲି।
ସେତେବେଳକୁ ତା ବିଆରେ ହେଲେ ଲାଳ ବାହାରି ପଡିଥିଲା l ସେହି ଲାଳ ସହିତ ମିଶେଇକି ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ବିଆର କଣାକୁ ଘସିଲି । ସେ ଖାଲି ଆଗକୁ ଅନେଇ ହେଇକି ସୁ….ସୁ….ସୁ….ହେଇକି ଅଣେଇ ହେଇ ଯାଉଥିଲା।
ମୋ ମୁଷଳ ସେତେବେଳକୁ ଖାଲି ଗେହିବ ବୋଲି ବାଉଳି ହେଲାଣି ହେଲେ, ମୁଁ ହାତରେ ନିଜେ ଦେଖୁଲି ଯେ ବିଆ ଏତେ ସାନ ଯେ କଣା ହେଲେ ଠିକ ସେ ଫିଟିନି ଆଉ ଯଦି ଗେହି ଦେବି ତାହା ହେଲେ ସିଲ ଖୋଲିଯିବ ଆଉ ରକ୍ତ ହେଲେ ବାହାରିବ ଆଉ ତାପରେ ସବୁ ଧରା ପଡିଯିବ । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପସେଇଲିନି । ଖାଲି ବିଆକୁ ମେଲେଇକି ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ବିଆକୁ ସଲସଲ କରିଲି ଆଉ ବିଆ କଣାରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ବିଆର ଲାଳ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ମାରିକି ପସେଇଲି । ସେ ଆଂ ଆଂ ଏତିକି ହେଇକି ଗାଣ୍ଡିକୁ ଟେକିଲା ଭଳି କଲା ମୁଁ ପୁରା ଭିତରକୁ ଆଙ୍ଗୁଠି ପସେଇକି ୧୦ ସେକେଣ୍ଡ ରଖୁଲି, ଆଂ କାଟୁଛି କହିକି କାନ୍ଦିଲା ଭଳି ମୁହଁ କଲା, ମୁଁ ହେଲେ ଭୟରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ବାହାର କରିଦେଲି।
ତାପରେ ମୋତେ ବାହାରୁ କିଏ ଆସିଲା ଭଳି ଲାଗିଲା ଯେ ମୁଁ ଛାଟିପିଟି ହେଇକି ତାକୁ କୋଳରୁ ଉଠେଇ ଦେଲି ଆଉ ପିନ୍ଧି ପକା ବୋଲି କହିଲି । ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ପିନ୍ଧି ପକେଇଲା। ମୁଁ ସେଇଠୁ କହିଲି କାହାକୁ କହିବୁନି, ମୁଁ କହିଲି ମୋର ତୋ ପ୍ରତି ଭଲ ପାଇବା ସେତିକି ଅଛି ବୋଲି ମୁଁ ଟିକେ ତୋତେ ଗେଲ କରିଦେଲି । କାହାକୁ କହିବୁନି କି ଖରାପ ଭାବିବୁନି ହେଲା । ଏମିତି କହିକି ବୁଝେଇକି ଖାତା ଯେତିକି ଦେଖୁଥୁଲି କହିଲି ନେଇଯିବାକୁ। ସେଇଠୁ ସେ ପଳେଇଲା ।
