ଏ କାହାଣୀଟି କାହାଣୀ ନୁହେଁ, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସତକଥା, ଯାହା ମୋ ଜୀବନରେ ଘଟିଥିଲା । ଅନେକ ୟାକୁ ବିଶ୍ବାସ କରିବେନି କିନ୍ତୁ ବେଳେବେଳେ ଏମିତି ଘଟିଯାଏ । ଘଟଣାଟି ୩ବର୍ଷ ତଳେ ଘଟିଥିଲା । ମୋର ସେତେବେଳେ ୨୫ବର୍ଷ ବୟସ । ଆମଘର ବାଲେଶ୍ବର ଜିଲ୍ଲା ହଳଦୀ ପଦାରେ । ମୁଁ ପୋଲିସ ସବ୍ ଇନସ୍ପେକ୍ଟର ରିଟିନ୍ ପାଇଁ ଯାଇଥୁଲି । ଫିଜିକାଲ୍ ଆଉ ମୌଖୁକ ପରୀକ୍ଷା ଭୁବନେଶ୍ବର ପୋଲିସ ଆକାଡେମୀରେ ଥାଏ। ଦୁଇରୁ ତିନିଦିନ ଲାଗିବ ବୋଲି ଆମକୁ କୁହା ଯାଇଥାଏ । ଆମେ ବି ସେମିତି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଇ ଆସିଥାଉ।
ମୁଁ ବାଲେଶ୍ବରରୁ ଟ୍ରେନ ଧରିଲି । ଭାବୁଥୁଲି ପୋଲିସ ଆକାଡେମୀ ପାଖାପାଖ୍ କେଉଁଠି ରହିଯିବି । ଶତାବ୍ଦୀ ଟ୍ରେନରେ ବାଲେଶ୍ବରରୁ ଉଠିଲି । ଆପଣମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଶତାବ୍ଦୀରେ କେବଳ ଚେୟାର କାର । ମୋ ସିଟଟି ଝରକା ପାଖକୁ । ଉଠିଲାବେଳକୁ ଦେଖୁଲି ମୋ ସିଟରେ ଜଣେ ଲେଡି ବସିଛନ୍ତି । ମଝିରେ ଜଣେ ପୁରୁଷ ଲୋକ । ସେମାନଙ୍କର ବୟସ ୩୫ରୁ ୪୦ ଭିତରେ। ପୁରୁଷ ଲୋକ ଜଣକ ମୋତେ କହିଲେ ସାଇଟ ସିଟରେ ବସିବାକୁ । ସେମାନଙ୍କ କଥା ବାର୍ତ୍ତାରୁ ଜାଣିଲି ସେମାନେ ବଙ୍ଗାଳି, ଭୁବନେଶ୍ବର ଯାଉଛନ୍ତି AIMSରେ ମେଡିକାଲ ଚେକକପ ପାଇଁ ।
ସେମାନେ ମୋତେ ପଚାରିଲେ, କୁଆଡ଼େ ଯାଉଛ । ମୁଁ କହିଲି, ଅଙ୍କଲ, ମୋର ଫିଜିକାଲ୍, ଇଣ୍ଟରଭିଉ ପୋଲିସ
ଆକାଡେମୀରେ ଅଛି । ସେ କହିଲେ, ମୋତେ ଅଙ୍କଲ ନକହି ଦାଦା କୁହ । ମୁଁ କହିଲି, ହଉ । ମୋତେ ପଚାରିଲେ, କେଉଁଠି ରହିବ । ହୋଟେଲରେ ନା କେହି ଚିହ୍ନା ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ? ମୁଁ କହିଲି, ହୋଟେଲରେ । ସେ କହିଲେ, ସେ ଏରିଆରେ ଦୁଇଟିକୁ ଛାଡି ସବୁ ଶସ୍ତା ହୋଟେଲ । ମୁଁ କହିଲି, ଯାହା ମିଳିବ ରହିଯିବି । ସେ କହିଲେ, ଯଦି କିଛି ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ହବ ଆମ ହୋଟେଲକୁ ଆସିଯିବ । ସେ ତାଙ୍କ ନେମ କହିଲେ, ମୋ ନାଁ ଅଭିଜିତ ମାଇତି, ଆଉ ତାଙ୍କ ମିସେସର ନା ପ୍ରିୟଙ୍କା । ଡାକ ନାମ ମିମି ।
ସେ କହିଲେ, ଆମକୁ ଦାଦା, ବଉଦି ଡାକ, ଆମେ ତୁମଠୁ ଦଶରୁ ବାରବର୍ଷ ବଡ଼ ହବୁ । ସେମାନେ ନମ୍ବର ଦେଲେ । ମୁଁ ବି ମୋ ନମ୍ବର ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଲି । ମୁଁ କହିଲି, ଦାଦା ଆପଣ କେଉଁ ହୋଟେଲରେ ରହିବେ । ସେ କହିଲେ, ହୋଟେଲ ରିଚି । ମୁଁ କହିଲି, ଅଙ୍କଲ ଟିକେ ଫୋନ କରି ହୋଟେଲ ବୁଝି ଦିଅନ୍ତୁ, ସିଙ୍ଗଲ ରୁମ ଅଛି କି? ସେ ଫୋନ କଲେ କିନ୍ତୁ ସିଙ୍ଗଲ ରୁମ ସବୁ ବୁକ୍ ହେଇ ଯାଇଥିଲା । ଅଙ୍କଲ କହିଲେ, ଯଦି ଚାହିଁବ ଆମ ସହିତ ଆଡଜଷ୍ଟ କରି ରହି ଯାଉନ । ମୋର ଗୋଟେ ସାଙ୍ଗ କଥା ମନେ ପଡ଼ିଲା । ସେ କୁହେ ଯେ ହୋଟେଲରେ ଏମିତି ଲୋକ ମିଳନ୍ତି । ସେମାନେ ରହିବାକୁ ଦେବେ, ଖାଇବାକୁ ଦେବେ । କିନ୍ତୁ ଗାଣ୍ଡି ମାରିବେ, ବେଳେବେଳେ ଓଲଟା ବି ହୁଏ, ସେମାନେ ଗାଣ୍ଡି ବି ମରାନ୍ତି । ମୁଁ ସେଇଠୁ ଭାବିଲି, ଶଳା ବଙ୍ଗାଳି ଗାଣ୍ଡି ମାରିବା ପ୍ଲାନରେ ଅଛି ବୋଧହୁଏ । ଭାବିଲି, ତା ମାଇକିନିଆ ଅଛି, ଗାଣ୍ଡିମାରି ପାରିବନି । ମୁଁ କହିଲି, ନାହିଁ ନାହିଁ ମୁଁ ଯେମିତି ହେଉ ରହିଯିବି । ଖାଲି ଟିକେ ପ୍ରିପେରେସନରେ ଅସୁବିଧା ହବ । ସେତେବେଳେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ବଉଦି ମୁହଁ ଖୋଲିଲେ । ଅଧା ବଙ୍ଗଳା ଅଧା ହିନ୍ଦୀରେ କହିଲେ, ଆମର କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ । ଆମ ହୋଟେଲ ବହୁତ ଭଲ। ଆମେ ଯେତେବେଳେ ଆସୁ ସେଇଠି ରହୁ । ଡବଲବେଡ ବହୁତ ବଡ । ସହଜରେ ତିନିଜଣ ଶୋଇ ପାରିବେ । ଦାଦା କହିଲେ, ଆମେ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ୮.୩୦ରେ ପହଞ୍ଚିବା । ହୋଟେଲରେ ପହଞ୍ଚିବା ୯.୩୦ରେ । କେଉଁଠି ହୋଟେଲ ଖୋଜିବ । ରାତିଟା ରହି ଯାଅ, କାଲି ଯାହା କରିବ । ମୁଁ ଭାବିଲି, ଠିକ କଥା । ଶଳା ଗାଣ୍ଡିମାରୁ ପଛେ ରାତିଟା ରହିଯାଏ । ମୁଁ କହିଲି, ହଉ। ବଉଦି ବହୁତ ଖୁସି ହେଇଗଲେ ।
କହିଲେ, ଆମେ ତୁମକୁ ଜମା ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିବୁନି । ଭଲ ଭାବେ ପ୍ରିପେରେସନ୍ କରିବ । ମୁଁ ପଚାରିଲି, ଆପଣ କୋଲକାତାରୁ ଏତେ ଦୂର ଆସୁଛନ୍ତି ଚେକଅପ୍ ପାଇଁ ? ଦାଦା କହିଲେ, ଆକ୍ରୁଆଲି ଆମେ ଯାହାକୁ ଦେଖଉଛୁ ସେ ବି ବେଙ୍ଗଲି, ତାଙ୍କ ଘର ଖଡ଼ଗପୁର, ଆମଘର ପାଖରେ । ତାପରେ ସେ ଜଣେ ଫେମସ୍ ଗାଏନିକ୍ ଡକ୍ଟର।
ମୁଁ ସେଇଠୁ କହିଲି, ଆପଣମାନେ ଏତେ ୟଙ୍ଗ। ଏବେ ପ୍ରବ୍ଲେମ କଣ ? ବଉଦିଙ୍କ ମୁହଁ ଶୁଖୁଗଲା । ମୁଁ ଭାବିଲି ବୋଧେ କିଛି ଭୁଲ କରିଦେଲି । ଦାଦା କହିଲେ, ଆମ ବାହାଘର ଏଗାରବର୍ଷ ହେଇଗଲା, ଆମର ପିଲାଟିଏ ଏଯାଏ ହେଲାନି । ସେଇପାଇଁ ବଉଦିର ମନ ଦୁଖୀ । ମୁଁ କହିଲି, ଏବେ ତ ବହୁତ ମେଥଡ଼ ବାହାରିଲାଣି, IVF କରିବେ । କିଛି ନହେଲେ ପିଲାଟିଏ ଆଣି ପାଳିବେ । ଦାଦା କହିଲେ ମିମିର କିଛି ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ନାହିଁ । ଯାହା ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ମୋର । ମୁଁ ବଉଦିଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲି । ତାଙ୍କ ଆଖୂରୁ ଲୁହ ଭରି ଆସିଲା । ମୁଁ କହିଲି, ସରି।
ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ଦାଦା ଟ୍ୟାକ୍ସି କଲେ । ବଉଦି ପଛ ସିଟରେ ଡାହାଣକୁ ବସିଲେ । ମୁଁ ଆଗକୁ ଆସିଲି ବସିବାକୁ । ଦାଦା କହିଲେ, ନା ନା ତୁମେ ପଛରେ ଆମ ସାଥ୍ରେ ବସିବ । ମୋତେ ଖରାପ ଲାଗୁଥାଏ । ମୋତେ ଦାଦା ଟାଣିନେଇ ପଛରେ ବସେଇ ଦେଲେ । ବଉଦିର ବାମ ପାଖରେ । ଶେଷକୁ ଦାଦା । ମୁଁ ଆଗକୁ ମାଡ଼ିକି ବସିଥାଏ । ବଉଦି ମୋତେ ଟାଣି ଆଣିଲେ । କହିଲେ, ଫ୍ରିରେ ବସ । ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଜଣେଇ ଦେଲି ଯେ ମୁଁ ବଙ୍ଗଳା ଭଲ ବୁଝେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ହିନ୍ଦୀ କହିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ବଉଦି କହିଲେ, ତାଙ୍କ ଘର ଚନ୍ଦନେଶ୍ବର ପାଖରେ । ସେ ବି ଓଡ଼ିଆ ବୁଝନ୍ତି ଆଉ କହନ୍ତି । ତାପରେ ସେ ମୋ ସହ ଓଡ଼ିଆରେ କଥା ହବାକୁ ଲାଗିଲେ । କହିଲେ, ତୁମେ କେତେଦିନ ରହିବ? ମୁଁ କହିଲି ଆଟଲିଷ୍ଟ ଦୁଇଦିନ । ଦୁଇ ଦିନରେ ନସରିଲେ ତିନିଦିନ । ବଉଦି କହିଲେ, ବହୁତ ମଜା ହବ । ଅନ୍ତତ ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ପାଇଲି ଗପିବାକୁ ।
ତୁମେ ଆଉ କୁଆଡେ ଯିବନି । ଆମ ସହ ରହିବ । ଆମେ ହୋଟେଲରେ ପହଞ୍ଚିଗଲୁ । ଦାଦା ଆଉ ଗୋଟେ ବେଡ ଦବାକୁ ଓ ତିନିଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ଡିନର ରୁମକୁ ପଠାଇ ଦବାକୁ ରିସେପସନରେ କହିଦେଇ ବାହାରକୁ ବାହାରିଗଲେ । ବଉଦି କହିଲେ, ରାତିରେ ତାଙ୍କର ପିଇବା ଅଭ୍ୟାସ ତେଣୁ ଆଣିବାକୁ ଗଲେ ।
ମୁଁ ଭାବିଲି, ଶଳା ଆଜି ପିଇକି ମୋ ଗାଣ୍ଡି ଫଟେଇବ । ରୁମରେ ଖାଲି ମୁଁ ଆଊ ମିମି ବଉଦି । ମୁଁ କହିଲି, ସରି ବଉଦି, ମୁଁ ଜାଣିନଥୁଲି, ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରୋବ୍ଲେମ କଥା ପଚାରି ଦେଲି । ବଉଦି କହିଲେ, ତୁମର କଣ ଭୁଲ୍, ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ତ ସେୟା ଅଛି । ଦାଦାଙ୍କ ଘରେ, ତାଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବଙ୍କଠୁ ଶୁଣି ଶୁଣି ମୋ କାନ ବଧୀରା ହେଇଗଲାଣି। ସେମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି, ମୋର କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ । ସବୁ ଅସୁବିଧା ତାଙ୍କର। ମୁଁ କହିଲି, ଡକ୍ଟର କଣ କିଛି ସଲ୍ଫ କରି ପାରୁନାହାଁନ୍ତି ? ବଉଦି କହିଲେ, ଟ୍ରିଟମେଣ୍ଟ କରୁଛନ୍ତି । ୟାଙ୍କର ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ଶୀଘ୍ର ବାହାରି ଯାଉଛି, ଷ୍ଟ୍ରଙ୍ଗ ବି ହଉନି । ମୁଁ ବି କେବେ ସାଟିସଫାଏ ହଉନି । ତଥାପି ପିଲାଟିଏ ହେଇ ଯାଆନ୍ତା କି ? ଏକଥା କହୁ କହୁ ବଉଦି କାନ୍ଦି ପକେଇଲେ । ମୁଁ କହିଲି, ଆପଣ ଏତେ ସୁନ୍ଦର, କି ଆଟ୍ରାକ୍ଟିଭ ବଡି ରଛନ୍ତି, ଅଥଚ…..ବଉଦି କହିଲେ, ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ତ ଏୟା ଅଛି । ଦେହ ତ ଖୁସି ନୁହେଁ । ମନ ବି ପିଲାଟିଏ ପାଇଁ ଝୁରି ହଉଚି । ବଉଦି ପଲଙ୍କ ଉପରୁ ମୋ ପାଖକୁ ଉଠି ଆସିଲେ । ମୋ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇଲେ । କହିଲେ, ଦୀପୁ (ମୋ ନାଁ) ମୋତେ ପିଲାର ମାଆ କରି ପାରିବ? ମୁଁ ସାରା ଜୀବନ ତୁମ ପାଖରେ ରୁଣୀ ହେଇ ରହିଯିବି ।
ମୁଁ କହିଲି, ବଉଦି, କେହି ନଜାଣିଲେ ଦାଦା ତ ଜାଣିବେ । ବଉଦି ଦୀପୁ, ସେ ମୋତେ କେତେଥର କହିଲେଣି, କାହା ସହ ମିଶିକି ପିଲା କରେଇବାକୁ । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ରାଜି ନୁହେଁ, କଥା ଲିକ୍ କରିଗଲେ ଆମେ ଆଉ ମୁହଁ ଦେଖେଇ ପାରିବୁନି । ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇ ଯାଉଥାଏ ଏସବୁ କଣ କଣ ହଉଚି ବୋଲି । ବଉଦି ମୋ ହାତ ଧରିଥାନ୍ତି ଆଉ ତାଙ୍କ ଆଖରୁ ଲୁହର ଧାର ବୋହି ଯାଉଥାଏ । ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ରାଜି ଅଛି କିନ୍ତୁ, ଦାଦା ତ ଅଛନ୍ତି କେମିତି ହେବ । ବଉଦି କହିଲେ, ସେ ପିଇଦେଇ ମଲାଭଳି ପଡ଼ିଯାଆନ୍ତି । ସେ କହିଲେ ରାତିରେ ସୁବିଧା ହେଇଯିବ ଖାଲି ତୁମର ଦୟା ମୋ ଉପରେ ରହିବା ଦରକାର। ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ନାଡିକି ହଁ କହିବାରୁ ବଉଦି ଖୁସି ହେଇଗଲେ ଆଉ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରି ମୋ ଗାଲସାରା ଚୁମା ଦେଲେ । ମୁଁ ବି ତାଙ୍କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ତାଙ୍କ ଗାଲକୁ କାମୁଡି ପକେଇଲି ।
ତାପରେ ସେ ନିଜେ ମୋ ବାମ ହାତକୁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଉପରେ ମାଡ଼ି ବସି ଚିପିବାକୁ କହିଲେ । ଆର ହାତକୁ ତାଙ୍କ ଚଢ଼ି ଭିତରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିଦେଲେ । ହଠାତ କବାଟ ଠକଠକ ହେଲା, ମୁଁ କବାଟ ଖୋଲିଲି । ଦାଦା ଘରକୁ ଆସିଲେ ଆଉ ପରେ ପରେ ଖାଇବା ଆସିଲା । ଆମେ ଖାଇଦେଲୁ । ମୁଁ ସୋଫାରେ ବସି ପଢିବାକୁ ଲାଗିଲି । ଦାଦା ପିଇଦେଇ କମ୍ବଳ ଘୋଡି ହୋଇ ଶୋଇଗଲେ । ଦଶମିନିଟ ଭିତରେ ତାଙ୍କ ଘୁଙ୍ଗୁଡ଼ି ଶୁଭିଲା । ବଉଦି ମୋ ପାଖକୁ ଉଠି ଆସିଲେ । କହିଲେ, ଆମର ଏଇଟା ନିତିଦିନିଆ କଥା । ଖାଅ, ପିଅ, ଶୋଇକି ଘୁଙ୍ଗୁଡ଼ି ମାର । ଗୋଟେ ସ୍ତ୍ରୀ ଅଛି, ତାର ମନଟେ ଅଛି, ସେକଥା ଟିକେ ବୁଝିବାର ନାହିଁ|
ବଉଦି କହିଲେ ଦୀପୁ, ମୋ ସୁନାଟା ପରା ଯାହା କହିବ, ମୁଁ ଦେବି । ମୋତେ କରିକି ପିଲାଟେ ଦିଅ, ମୁଁ କହିଲି, ବଉଦି ମୁଁ ଏଇ ଦୁଇଦିନ ଚେଷ୍ଟା କରିବି । ସେ କହିଲେ, ମୋତେ ତୁମ ସାଙ୍ଗ କି ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ଭାବ ଆଉ ମୋତେ ଖାଲି ମିମି କୁହ । ବଉଦି ମୋ ହାଫ୍ ପ୍ୟାଟ କାଢ଼ି ପକେଇ ନିଜେ ଲଙ୍ଗଳା ହେଇଗଲେ । ମୋତେ କହିଲେ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଚିପିବାକୁ । ମୋତେ ପଚାରିଲେ, ଆଗରୁ କାହାକୁ ଗେହିଛ ? ମୁଁ – ନାହିଁ, ଖାଲି ଚିପିଛି, ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଗଳେଇଛି । ମିମି – ହଉ ଚଳିବ, ଯେତେବେଳେ ତୁମର ବାହାରିବ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଭିଡିକି ଧରିକି ବିଆର ପୁରା ଭିତରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପଶେଇକି ରଖୁବ ଜମା ବି ବାହାର କରିବନି ।
ତାପରେ ଆମେ ଚୂମା ଦିଆଦେଇ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲୁ । ବଉଦି ତାଙ୍କ ଜିଭକୁ ମୋ ପାଟି ଭିତରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିଦେଇ ମୋ ଓଠକୁ କାମୁଡ଼ି ପକଉଥାନ୍ତି । ମୁଁ ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଖାଈ ଯାଉଥାଏ । ବିଆ ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଗଳେଇ ଦେଇ ଆଗପଛ କରୁଥାଏ । ମିମି ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ମୁଠେଇ ଧରି କହୁଥାଆନ୍ତି, ଓହୋ, ଭଲ ଲାଗୁଛି ? ତୁମକୁ ଯିଏ ବାହା ହବ ସିଏ ବହୁତ ଖୁସି ପାଇବ । ମୁଁ – ତୁମ ଦୁଧ ବି ବହୁତ ବଡ଼, ତଥାପି ଓହୋଳିନି । ମିମି -ୟେ ଶଳା ତ ପିଇକି ଶୋଇବ, ମୋ ଦୁଧ କିଏ ଓହୋଳେଇବ ।
ମିମି ସେଇଠୁ ନଇଁପଡ଼ି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚକୋଲେଟ ଖାଇଲା ଭଳି ଚୁଚୁମୁଥାଏ । ମିମି – ମୋ ସୁନାଟା ପରା, ଏବେ ଟିକେ ପାଟିରେ ଚାଟ ଟିକେ ଲାଳ ବାହାରିଲେ ଷ୍ଟାର୍ଟ କରିବା । ମିମି ବଉଦି ଦୁଇ ହାତରେ ବିଆ ପାଖୁଡାକୁ ମେଲେଇ ଠିଆ ହେଇଥାଏ । ମୁଁ ଜିଭରେ ମିମି ବିଆକୁ ଗେଞ୍ଜିକି ସେଣ୍ଟିକୁ ଖାଇ ଯାଉଥାଏ । ସେ ଡଃ ଇସ୍ଇ ଆଂ ଡଃ ଇସ୍ ହଉଥାଏ, ଆଉ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଉପରେ ମାଡ଼ି ବସୁଥାଏ । ମୁଁ ବି ଉତ୍ତେଜିତ ହେଇ ଜୋରରେ ମିମି ବିଆକୁ ଚାଟି ପକଉଥାଏ ।
ମିମି କହିଲେ ମୋର ବାହାରି ଯିବ ଆଉ ଲେଟ କରିବାନି । ଥରେ ଭିତରେ ହେଇଯାଉ ତାପରେ ଗଡେଇ ପଡେଇ ତୁମ ଖୁସି ପାଇଁ ଯାହା ବି କରିବ ମୁଁ ରାଜି । ମୁଁ ଜାଣିଲି ଆଉ ଲେଟ କରିବା ଠିକ ନୁହେଁ । ମିମିକୁ ସୋଫା ଉପରେ ଆଣ୍ଠେଇ ଦେଲି । ସେ ଗୋଟେ ଗୋଡ଼ ସୋଫାରେ ରଖ୍ ଥାଏ, ଆଉ ଗୋଟେ ଗୋଡ଼ ତଳେ ରଖ୍ ଠିଆ ହେଲା । ମୁଁ ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ମିମି ବିଆ ଭିତରେ ଗଳେଇ ଦେଇ ଗେହି ଚାଲିଲି । ମିମି ଓହୋ ଓହୋ ହଉଥାଏ। ମଝିରେ ମଝିରେ ଏଗୋ ମା, ଏଗୋ ମା ହଉଥାଏ, କହୁଥାଏ, ଦୀପୁ, ଆମାର୍ ଗୁଦ୍ ମେରେ ଦିନ୍, ପ୍ଲିଜ ଦୀପୁ।
ମୁଁ ମିମି ବଉଦିର ଲାଳୁଆ ବିଆରେ ପଛଆଡୁ ଗେହି ପକଊଥାଏ । ମିମି ବି ପଛ ଆଡ଼କୁ ଗାଣ୍ଡି ଠେଲି ମଜା ନଉଥାଏ । ମିମି ବିଆରୁ ଲାଳ ଥପ୍ ଥପ୍ ବୋହି ପଡୁଥାଏ ଆଉ ସେ କହୁଥାଏ, ଦୀପୁ ମାଇଁ ଲଭ୍, ମୋ ସେକ୍ସି ଲଭର ଆଜି ବଉଦିର ଗୁଦ୍ ଫଟେଇ ଦିଅ । ପାଞ୍ଚ ମିନିଟ ଯାଇଛି ମିମି ବଉଦି କହିଲା, ଦୀପୁ ମୋର ବାହାରିବ ଜୋରରେ କର, ଓହୋ, ଇହି.. ଆହୁରି ଜୋରରେ । ମୁଁ ଜାଣିଲି, ମିମିର ବାହାରିଯିବ । ମୁଁ ମିମି ଗାଣ୍ଡିକି ଧରି ୪୦-୫୦ କୁଟ ମାରିଦେଲି । ବଉଦି ଭସଭସ କରି ପାଣି ଛାଡିଦେଲା । ମିମି ଓଲଟି ପଡ଼ିଲା କହିଲା ଏଥର ସାମନା ପଟରୁ । ମୁଁ କହିଲି, ପଲଙ୍କ ଉପରକୁ ଯିବା କି ? ମିମି କହିଲା, ସାଉଣ୍ଡ ହବ, କାଲି । ମୁଁ ମିମିର ଗୋଡଦିଟା ମେଲେଇକି ଧରିଲି ଜିରୋ ଲାଇଟ ଜଳୁଥିଲା । ବିଆ ପୁରା ଗୋରା ଫରଫର ହେଇକି କଣା ପାଖ ଲାଲ ଦିଶୁଥିଲା । ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା ସତେ ଯେମିତି ଲାଲ ପିଜୁଳିଟା ଫାଳେ କାଟିକି ରଖା ହେଇଛି । ଗୋରା ବିଆକୁ ଶୁଆ ନାକ ଭଳିଆ ବିଆର ସେଇ ଗୋଜିଆ ଚମଡା ଗୋଟେ ଅଗିହା ବିଆଠୁ ବି ଅଧ୍ଵ । ମୁଁ ତ ଭାବୁଥୁଲି ମୋର ବାହାଘର ହେଲେ ମୋତେ ଏଭଳି ବିଆ ହେଲେ ମିଳିବ କି ନାହିଁ ।
ନୂଆ ଷ୍ଟୋରୀ ପଢନ୍ତୁ : ଟ୍ୟୁସନ ସାର ତାଙ୍କ ଶାବଳ ଭଳିଆ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆରେ ପସେଇଦେଲେ
