ରୁବି ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ବେଳକୁ ସେ ବେଡ଼ରେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା |ଗତକାଲି ରାତିରେ ତାକୁ ଅମରେଶ ଲାଗ ଲାଗ ଦୁଇ ଥର ଗେହିଁବା ପରେ ସେ ସେ ଏତେ ହାଲିଆ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା ଯେ ଲୁଗାପଟା ନ ପିନ୍ଧି ସେମିତି ଶୋଇ ଯାଇଥିଲା |ରୁବି ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହରେ ଶାଢ଼ୀଟା ଗୁଡେ଼ଇ ଦେଇ ଉଠିଗଲା | ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ ଗରମ କଫି କପ୍ ଥରି ବେଡ଼ରୁମକୁ ଆସି ରୁବି ଦେଖିଲାସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ସେମିତି ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଛନ୍ତି | ଟିପୟ ଉପରେ କଫି କପ୍ ଟା ରଖିଦେଇ ରୁବି ଯାଇ ବେଡ଼ ପାଖରେ ଛିଡ଼ାହୋଇ ନଇଁ ପଡ଼ି ଅମରେଶଙ୍କ ଓଠରେ ଗୋଟିଏ ଚୁମା ଦେଲା | ଅମରେଶ ଆଖି ଖୋଲି ରୁବି କୁ ଚାହିଁଲେ ଆଉ ଦୁଇ ହାତରେ ରୁବିକୁ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପରକୁ ଭିଡ଼ିନେଲେ | ରୁବି ପାଟି କରି ଉଠଲା
– ଆରେ.ଇଏ କ’ଣ ହେଉଚି | ଛାଡ଼ ମତେ | ଅମରେଶ ରୁବିଙ୍କ ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଆଙ୍କିଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଶାଢ଼ୀ ମିଶା ରୁବିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ପକେଇଲେ |ରୁବି ଅମରେଶଙ୍କ ବାହୁ ବନନ୍ଧରୁ ମୁକ୍ତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି କହିଲା
– ଆଃ.କେଡେ଼ ଦୁଷ୍ଟ.ଛାଡ଼ | ଡ଼ୋରଟା ଖୋଲା ଅଛି | ଅମରେଶ ତଳପଟୁ ରୁବି ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ବିଆରେ ହାତ ବୁଲାଉ ବୁଲାଉ କହିଲେ
– ଥାଉ.କେହି ଆସିବେନି |ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଆଉ ଗୋଟେ ସେସନ ହେଇଯାଉ |ରୁବି ଅମରେଶଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇ କହିଲା
– ଉହୁଁ.ଏବେ ନୁହଁ.ଖରାବେଳକୁ ପଛେ.ପ୍ଲିଜ.ଅମରେଶ କହିଲେ
– ଖରାବେଳକୁ ଥରେ ନୁହେଁ.ଦିଥର.ରାଜିତ?ରୁବି କହିଲା
– ହେଲା ବାବା, ଦିଥର କାହିଁକି ଯେତେଥର କହିବ ମୁଁ ମନା କରିବିନି | ଛାଡ଼ିଲ ମତେ |ଅମରେଶ କହିଲେ
– ହଉ.ଟିକିଏ ରୁହ | ଅମରେଶ ଉଠିପଡ଼ି ରୁବି ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟେକି ଦେଇ ବିଆରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲା |ରୁବି ତା ଶାଢ଼ୀଟା ସଜାଡ଼ି ବେଡ଼ ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇ ପଡ଼ୁ ପଡ଼ୁ କହିଲା
– ଯାଃ.ତମେ ଭାରି ଇଏ. ରୁବି ଟିପୟ ଉପରୁ କଫି କପ୍ ଟା ଆଣି ଅମରେଶ ହାତକୁ ବଢ଼େଇ ଦେଉ ଦେଉ କହିଲା
– ନିଅ,କଫିଟା ଥଣ୍ଡା ହେଇଯିବ |ଅମରେଶ ବେଡ଼ ବାଡ଼ାକୁ ଆଉଜି ବସି ବେଡ଼ସିଟ ଟାଏ ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣିନେଲା | ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଥିବା ତା ବାଣ୍ଡ ବେଡ଼ସିଟକୁ ତମ୍ବୁ ଭଳି ଟେକି ରଖିଲା | ରୁବି ହାତରୁ କଫି କପ୍ଟା ନେଉ ନେଉ ଅମରେଶ କହିଲା
– ଗରମ କଫି ଅପେକ୍ଷା ତମର ସେଠି ଦେଇଥିବା ଚୁମା ଦେହକୁ ବେଶୀ ଗରମ କରିଦେବ |ତମ୍ବୁଭଳି ବେଡ଼ସିଟକୁ ଟେକି ରଖିଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଛୁଇଁ ଦେଇ ଅମରେଶଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଇ ରୁବି କହିଲା|
– ଯାଃ.ତମେ ଭାରି ଇଏ ହେଇଗଲଣି |ରୁମ ଭିତରୁ ବାହାରି ଯାଉ ଯାଉ ରୁବି ଭାବୁଥିଲା : ଆଃ.ଆଜି ଦିନଟା ଗଲେ ପୁଣି ଯାଇ ଦିଇ ବର୍ଷ | ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ କେତେ ଭଲ ଲଗୁଥିଲା ଏହି ତିନି ସପ୍ତାହ | ତିନି ସପ୍ତାହ କେତେବେଳେ ତିନିଟା ଦିନ ପରି କଟିଗଲା ସେ ଜାଣି ପାରିଲାନି | ସାରା ରାତି ଅମରେଶ ରୁବି କୁ ଶୁଆଇ ଦେଉ ନ ଥିଲେ କି ସୂତା ଟିଏ ବି ତା ଦେହରେ ରଖୁ ନ ଥିଲେ | ନିଜେ ବି ସେ ରାତି ସାରା ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧୁ ନ ଥିଲେ |ସାରା ରାତି ତାକୁ କୁଂଢ଼େଇ ଶୋଉ ଥିଲେ | କେତେ ନୂଆ ନୂଆ ପୋଜରେ ତାକୁ ଗେହୁଁଥିଲେ | କେତେ ବୀର୍ଯ ଯେ ସେ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ୁଥିଲେ | ଦୁଇ ବର୍ଷ ଯାକ ତାଙ୍କର ସବୁ ବୀର୍ଯ ସେ ଷ୍ଟକକରି ରଖୁଥିଲେ ନା କ’ଣ? ତା ବିଆରୁ ବି କମ୍ ବିଆରସ ବାହାରୁ ନ ଥିଲା | ସତରେ ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଥିଲା, ତା ବିଆକୁ ଏତେ ରସ ଆସୁଚି କୋଉଠୁ? ଅମରେଶଙ୍କର ଥରେ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ତା ବିଆରୁ ତିନିଥର ବିଆରସ ପରା ବାହାରୁଚି |
ସତରେ ସ୍ତ୍ରୀ ବିଆରୁ ବିଆରସ ବାହାର କରିବାର କଳା ଅମରେଶଙ୍କୁ ଭଲ ଜଣା |ଛୁଟି ସରି ଯିବାରୁ ଅମରେଶ ଆଜି ଆମେରିକା ଫେରିଯିବେ | ପୁଣି ଆସୁ ଆସୁ ଦୁଇ ବର୍ଷ |ଏମିତି ଅମରେଶଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଏକୁଟିଆ ରହିବା ରୁବି ଅଭ୍ୟାସରେ ପଡ଼ିଗଲାଣି | ଏମିତି ତ ୨୦ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି |ଏବେ ତା ବୟସ ୪୦ ବର୍ଷ | ୧୮ ବର୍ଷ ବୟସରେ ରୁବି ଅମରେଶଙ୍କୁ ବାହା ହୋଇଥିଲା | ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ସନ୍ତାନ ଝିଅ ହୋଇଥିଲା | ତା ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ପୁଅ ଅଜିତର ଜନ୍ମ |
ଝିଅକୁ ୧୮ ବର୍ଷ ହେଲା ବେଳକୁ ତାକୁ ବାହା କରିଦେଇ ଥିଲେ | ସେ ତା ଶାଶୁ ଘରେ ଅଛି | ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଚାଲିଯିବା ପରେ ସେ ଏକୁଟିଆ ପୁଅ ଅଜିତ ସହିତ ରହୁଚି | ଅଜିତର ବୟସ ଏବେ ୧୮ ବର୍ଷ |ଅମରେଶ ଗଲା ପରେ ରୁବି ପୁରା ନିରଶ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା | ତା ଶରୀରର ଭୋକ କେମିତି ମେଂଟେଇବ ସେ ଭାବି ପାରୁ ନ ଥିଲା | ଦିନ ଯେତେ ଗଡ଼ି ଚାଲୁଥିଲା ରୁବି ନିରାଶା ଓ କାମ ପ୍ରବଣତା ସେତେ ବଢ଼ୁଥିଲା.ତା ଦେହର ଭୋକ ସେତେ ପ୍ରବଳ ହେଉଥିଲା |ନିଜ ଦେହର ଭୋକ ମେଂଟେଇବା ପାଇଁ ସେ ନିଜେ ନିଜେ ଅନେକ ଉପାୟ ଏବଂ ସାଧନ କଲେବି କେଉଁଥିରେ ତିପ୍ତି ମିଳୁ ନ ଥିଲା କି ଅମରେଶ ଗେହିଁବା ଭଳି ଶାନ୍ତି ଲାଗୁ ନ ଥିଲା | ରୁବି ରାତି ରାତି ବିଛଣାରେ ଛଟପଟ ହୋଇ ଅନିଦ୍ରାରେ କଟେଇଲେ ବି ତା କାମ ଜ୍ବାଳାର ଉପଶମ ହେଉ ନ ଥିଲା |
ରୁବି ଚିନ୍ତା କରିଥିଲା, ଆଉ କୋଉ ପୁରୁଷ ସହଯୋଗରେ.ବିଶେଷ କରି ସଂପର୍କୀୟ.ଯେମିତି ଶଶୁର, ଦିଅର କି ଆଉ କେହି.ତାଙ୍କୁ ପଟେଇ ସେମାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା ତା ଦେହର ଭୋକ ଉପଶମ କରିବ | କିନ୍ତୁ ନାଁ, ସେମିତି କିଛି ସୁଯୋଗ ତାକୁ ମିଳିଲା ନାହିଁ |ଦିନେ ସକାଳୁ ରୁବି ଅଜିତକୁ ଜଳଖିଆ ଖାଇବା ପାଇଁ ଦେବା ବେଳେ ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ ହୋଇ ହାତରେ ଧରିଥିବା ଗରମ କ୍ଷୀର ଗ୍ଲାସରୁ କ୍ଷୀର ଅଜିତର କୋଳରେ ଢ଼ାଳି ହୋଇଗଲା |ଅଜିତ ଜୋର ଚିତ୍କାର କରି ତା ରୁମକୁ ଦୌଡ଼ି ପଳେଇ ଗଲା | ରୁବି ଅଜିତ ପଛେ ପଛେ ତା ରୁମକୁ ଗଲା | ରୁବି ଅଜିତର ରୁମରେ ପହଂଚି ଦେଖିଲା ସେ ବେଡ଼ ଉପରେ ଚିତ ହୋଇ ଶୋଇଛି | ତା ଅଂଟା ଠାରୁ ତଳ ଅଂଶଟା ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା | ସିଲିଂ ଫ୍ୟାନଟା ଜୋରରେ ଘୁରୁଚି | ରୁବି ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ି କହିଲା
– କ’ଣ ହେଲା ଅଜୁ | ବୋଉକୁ ଦେଖି ତା ଅଂଟା ତଳ ଅଂଶକୁ ଘୋଡେ଼ଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ ଅଜିତ କହିଲା – ଗରମ କ୍ଷୀର ପଡ଼ିଗଲା ତ | ସେଥିପାଇଁ ଶିଝିଯାଇ ପୋଡ଼ୁଚି | ରୁବି କହିଲା
– ଆରେ.ଆରେ. ଘୋଡ଼ୋଉଛୁ କାହିଁକି? ପୋଡ଼ୁଛି ପରା | ପବନ ବାଜିଲେ ଭଲ ଲାଗିବ |ଅଜିତ ଲାଜ କରି କହିଲା
– ନାଇଁ ବୋଉ ଥାଉ | ରୁବି କହିଲା
– କ’ଣ ଲାଜ ଲାଗୁଚି | ଆରେ, ତତେ ପରା ମୁଁ ଜନମ କରିଚି.ତୋର କ’ଣ ମୁଁ ଦେଖିନି ଯେ ତୁ ମତେ ଲୁଚୋଉଚୁ |କାଢ଼ିଲୁ ସେଇଟା | ରୁବି ସିଟ ଟା ଟାଣି ନେଇଗଲା | ଅଜିତ ବାଣ୍ଡର କିଛି ଅଂଶ ଶିଝି ଯାଇଥିବା ଦେଖି ରୁବି କହିଲା
– ଆରେ.ଆରେ.ଏମିତି ହେଇ ଯାଇଛି |ରହ, ବର୍ଣ୍ଣଲ ଅଛି ମୁଁ ନେଇ ଆସେ |ରୁବି ତା ରୁମକୁ ଯାଇ ବର୍ଣ୍ଣଲ ଅଏଂଟମେଂଟଣ୍ଟନେଇ ଆସିଲା |ଅଜିତର ବେଡ଼ ଉପରେ ବସି ପଡ଼ି ଟ୍ୟୁବରୁ ବର୍ଣ୍ଣଲ ବାହାର କରି ବାଆଁ ହାତରେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଶିଝି ଯାଇଥିବା ଜାଗାରେ ବର୍ଣ୍ଣଲ ବୋଳି ପକେଇଲା |ଅଜିତର ବଣ୍ଡରେ ରୁବି ହାତ ବାଜିବା ମାତ୍ରେ ଉତେଜନାରେ ବାଣ୍ଡଟା ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଲା |ଅଜିତ ଭାରି ଅପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା | ଲାଜରେ ତା ମୁହଁଟା ଲାଲ ହୋଇଗଲା |ରୁବି ହାତରେ ଅଜିତର ୮ ଇଂଚ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ହଠାତ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିବା ଦେଖି ରୁବି ଦେହ ଶିତେଇ ଉଠିଲା |ସେ ଅଜିତର ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲା | ରୁବି ତା ମୁହଁକୁ ଚାହିଁବା ଦେଖି ଅଜିତ କହିଲା
– ସରି ବୋଉ | ରୁବି କିଛି ନ କହି ଟିକିଏ ହସି ଦେଲା |ସେ ଦିନ ରାତିରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ରୁବି ପୁଣି ଅଜିତ ରୁମକୁ ଯାଇ ତା ବାଣ୍ଡରେ ବର୍ଣ୍ଣଲ ଲଗାଇ ଦେଲା | ରୁବି ହାତ ବାଜିବା ମାତ୍ରେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଚେଇଁ ଉଠି ତା ଅସଲ ରୂପ ଧାରଣ କଲା | ରୁବି ଦେହଟା କେମିତି ଶିତେଇ ଉଠିଲା | ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିଟା ଶିର ଶିର ଲାଗିଲା |ସେ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ତା ରୁମକୁ ପଳେଇ ଆସିଲା | ରୁମର ଡୋର ବନ୍ଦକରି ଲାଇଟ ଲିଭେଇ ବେଡ଼ ଉପରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ିଲା ରୁବି |ତା ଆଖି ଆଗରେ ଅଜିତର ସେଇ ଶକ୍ତ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡର ଛବି ନାଚି ଉଠିଲା | ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଟେକିଦେଇ ସେ ତା ବିଆରେ ହାତ ମାରିଲା | ତା ବିଆଟା ଓଦା ଓଦା ଲାଗୁଥିଲା | ଆଃ.ଅଜିତର ବାଣ୍ଡଟା କେତେ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ହେଇଚି! ସେ ବାଣ୍ଡଟା ଯଦି ତା ବିଆରେ ପଶନ୍ତା. ରୁବି ଭାବିଲା |ଅଜିତକୁ, ଯଦି ସେ.ଚେଷ୍ଟା କଲେ ସହଜରେ ଟୋକାଟାକୁ ପଟେଇ ହେବ | ବାହାର ଲୋକ କେହି ଜାଣି ପାରିବେନି | ହଁ.ହଁ.ସେ ଚେଷ୍ଟା କରିବ.ତା ପୁଅକୁ ତା ସେକ୍ସ ପାଟନର କରିବ | ଅଜିତ ବାଣ୍ଡକୁ ଭାବି ବିଆରେ ଜୋର ଜୋର ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିଲା ରୁବି |
୫ ମିନିଟ୍ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିବା ପରେ ତା ବିଆରୁ ଭସ୍ କରି ଦଲକାଏ ବିଆରସ ବାହାରି ଆସିଲା | ଲମ୍ବା ତକିଆଟାକୁ କୁେ‹ଇ ଧରି ଶୋଇଗଲା ରୁବି |ସକାଳୁ ଉଠି ରୁବି ବାଥରୁମ ଯିବା ବେଳକୁ ଦେଖିଲା ଅଜିତ ଉଠିନାହିଁ | ଅଜିତ ରୁମର ଡୋର ଖୋଲି ଭିତରକୁ ପଶିଲା ରୁବି | ଅଜିତ ବେଡ଼ରେ ଚିତ ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା | ବେଡସିଟ ଟା ଗୋଟିଏ କଡ଼କୁ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲା | ଅଜିତ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା | ଅଜିତ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଆଖି ପଡ଼ିବାରୁ ରୁବି ଆଖି ଝଲସି ଉଠିଲା | ଜଙ୍ଘସନ୍ଧିଟା ଶିର ଶିର ହୋଇ ଉଠ଼ିଲା | ରୁବି ଅଜିତର ବେଡ଼ ପାଖକୁ ଯାଇ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁଲା | ଡାହାଣ ହାତଟା ନେଇ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ରଖି ଆସ୍ତେ ଧରିଲା | ଅଜିତର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା | ସେ ଧୀରେ ଆଖି ଖୋଲି ଚାହିଁଲା | ଦେଖିଲା ତା ବୋଉ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରିଛି | ଆଖି ନ ଖୋଲି ସେ ଶୋଇବାର ଛଳନା କଲା |ରୁବି ନଇଁ ପଡ଼ି ବାଣ୍ଡରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଦେଇ ଘରୁ ବାହାରି ଚାଲିଗଲା |ସେ ଦିନ ରାତିରେ ଶୋଇବାକୁ ଯିବା ବେଳକୁ ରୁବି ଅଜିତ ରୁମକୁ ଯାଇ କହିଲା
– ଅଜୁ, ଚାଲେ ମୋ ରୁମରେ ଶୋଇବୁ | ବୋଉର ଆଜ୍ଞାଧୀନ ପୁଅ ଅଜିତ ରୁବି ବେଡ଼ରୁମକୁ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଗଲା | ରୁବି ଦେହରୁ ଶାଢ଼ୀଟା ଖୋଲି ପକେଇ ଖାଲି ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ଶୋଇଲା | ଅଜିତ ଟ୍ରାଉଜର ପିନ୍ଧିଥିଲା | ରୁବି କହିଲା
– ବେଟା, ଟ୍ରାଉଜରଟା ଖୋଲି ପକାଉନୁ | ଅଜିତ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲା
– ନାଇଁ ବୋଉ, ଥାଉ | ରୁବି କହିଲା
– ପବନ ବାଜିଲେ ଶୀଘ୍ର ଭଲ ହେଇଯିବ | ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ କ’ଣ ପବନ ବାଜି ପାରିବ | ଅଜିତ କହିଲା
– ନାଇଁ ବୋଉ | ମୋର ଭଲ ହେଇ ଗଲାଣି | ରୁବି କହିଲା
– ଆଉ ଦିନେ ଦୁଇ ଦିନ ଖୋଲା ରଖ | ତାପରେ ପଛେ ପିନ୍ଧିବୁ | ରୁବି ଅଜିତର ଟ୍ରାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲିଦେଲା | ଅଜିତ ବେଡ଼ସିଟଟାଏ ଟାଣି ଆଣି ଦେହରେ ଘୋଡେ଼ଇ ହୋଇ ଶୋଇଲା | ଅଜିତ ଶୋଇ ପଡ଼ିବା ପରେ ରୁବି ବେଡ଼ସିଟ ତଳକୁ ପଶିଗଲା | ରୁବି ଜାଣିଥିଲା ଆଜି ରାତିରେ ତା ପୁଅ ଆଉ ନିଦରୁ ଉଠିବ ନାହିଁ | କାରଣ ଆଜି ସେ ଅଜିତର କ୍ଷୀର ସହିତ ସ୍ଲିପିଙ୍ଗ ପିଲ ମିଶେଇ ଦେଇଛି | ରୁବି ଅଜିତ ଉପରୁ ବେଡ଼ସିଟ୍ଟା କାଢ଼ି ଦେଇ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁଲା |ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ଭଲ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା | ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଧରି ତା ଦେହରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଦେଲା | ତାପରେ ଦେହରୁ ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼ିଲା | ସେ ବ୍ରା କି ପାଣ୍ଟି ପିନ୍ଧି ନ ଥିଲା | ଅଜିତ ପାଖରେ ଶୋଇ ପଡ଼ି ଅଜିତକୁ ତା ଆଡ଼କୁ ମୁହଁ କରି କଡେ଼ଇ ଶୁଆଇ ଦେଲା |
ତାପରେ ଅଜିତକୁ କୁଂଢ଼େଇ ତା ଗାଲ ଓ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲା | ତା ପାଟି ଭିତରେ ଜିଭକୁ ପୁରେଇଲା ଏବଂ ଅଜିତର ଜିଭକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲା | ତାପରେ ଅଜିତର ଦୁଇ ହାତକୁ ନେଇ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ରଖି ଚିପିଲା |ନିଦରେ ଅଜିତ ରୁବି ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପିଲା | ତାପରେ ସେ ତା ଦୁଧଟା ନେଇ ଅଜିତର ପାଟିରେ ଦେଲା | ନିଦରେ ଅଜିତ ରୁବି ଦୁଧକୁ ଚୁଚୁମିବାକୁ ଲାଗିଲା | ରୁବି ଗରମ ହୋଇ ଉଠିଲା | ତା ସାରା ଦେହ ଉତେଜନାରେ ଭରିଗଲା |ତାପରେ ସେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲା | ଅଜିତର ୮ ଇଂଚ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ଶକ୍ତ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଗଲା |ରୁବି ଅଜିତର ଉପରକୁ ଉଠିଯାଇ ତା ଅଂଟାର ଦୁଇ ପାଖକୁ ଦୁଇ ଗୋଡ଼ ଦେଇ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ବସିଲା | ଅଜିତର ଶକ୍ତ ୮ ଇଂଚ ଲମ୍ବା ମୋଟା ବାଣ୍ଡଟା ରୁବି ବିଆ ଭିତରେ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଭିତରକୁ ଗଳିବାକୁ ଲାଗିଲା |ରୁବି ବହୁତ ଟାଇଟ୍ ଫିଲ୍ କରୁଥିଲା ଓ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଉଠ ପଡ଼ ହେଲା |କ୍ରମେ ବାଣ୍ଡଟା ରୁବି ବିଆ ଭିତରେ ଯିବା ଆସିବା କରି ଫ୍ରି ହୋଇଗଲା | ରୁବି ବି ତା ସ୍ପୀଡ଼ ବଢ଼େଇ ଦେଲା |ତା ପାଟିରୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଉଃ..ଆଃ..ଉମଃ.. ଶିତ୍କାର ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା |
10 ମିନିଟ ଜୋର ଗେହିଁବା ପରେ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ଗରମ ବୀର୍ଯ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପିଚିକି ଯିବା ରୁବି ଅନୁଭବ କଲା | ସେ ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ତା ବିଆକୁ ଜୋରରେ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଦାବି ଦେଇ ତା ଛାତି ଉପରେ ଶୋଇଗଲା | କେତେବେଳେ ତା ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସିଗଲା ସେ ଜାଣି ପାରିଲା ନାହିଁ |ତା ପରଦିନ ସକାଳୁ ରୁବି ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ବେଳକୁ ଅଜିତ ଓ ସେ ପରସ୍ପରକୁ ମୁହଁକରି କଡ଼ ମାଡ଼ି ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲେ | ତା ଡାହାଣ ଗୋଡ଼ଟା ଅଜିତର ଅଂଟା ଉପରେ ଥିଲା | ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଥିଲା ଏବଂ ଅଜିତ ବହୁତ ଧୀରେ ଧୀରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଭିତର ବାହାର କରୁଥିଲା | ରୁବି ନିଦରେ ଶୋଇବାର ବାହାନା କରି ଶୋଇ ରହିଲା |
ଅଜିତ ଧୀରେ ଧୀରେ ଗେହିଁବାର ସ୍ପୀଡ଼ ବଢ଼େଇଟା ବେଳକୁ ରୁବି ଡ଼ାହାଣ ହାତଟାକୁ ନେଇ ଅଜିତ ପିଠିରେ ରଖି ତାକୁ ନିକ ଆଡ଼କୁ ଭିଡ଼ିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା | ତା ବୋଉର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲାଣି ବୋଲି ଜାଣି ଅଜିତ ଗେହିଁବା ବନ୍ଦକରି ବିଆ ଭିତରୁ ତା ବାଣ୍ଡକୁ କାଢ଼ି ଆଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ବେଳକୁରୁବି ତାକୁ କୁେ‹ଇ ଧରି ତା କାନ ପାଖରେ କହିଲା – ଉହଁୁ , ଏମିତି ଅଧାରୁ ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ ତୋ ବୋଉକୁ କ’ଣ ଭଲ ଲାଗିବ | ରୁବି ଚିତ ହୋଇ ଶୋଇ ଅଜିତକୁ ତା ଉପରକୁ ଟେକି ନେଲା |
ଅଜିତ ଦୁଇ ହାତରେ ତା ବୋଉର ଦୁଧକୁ ଦଳି ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଲାଗିଲା |ପନ୍ଦର ମିନିଟ ଜୋର ଗେହିଁବା ପରେ ଏକା ସମୟରେ ରୁବି ବିଆରୁ ବିଆରସ ଏବଂ ଅଜିତ୍ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା | ଦୁହେଁ କିଛି ସମୟ କୁଂଢ଼ା କୁଂଢ଼ି ହୋଇ ଶୋଇ ରହିଲେ | ରୁବି ଦୁଇ ହାତରେ ଅଜିତ ମୁଣ୍ଡକୁ ଧରି ତା ଓଠରେ ଗୋଟିଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲା – ଉଠିଯିବା, ଡେ଼ରି ହେଲାଣି | ଅଜିତ ବୋଉର ଦୁଧରେ ମୁହଁକୁ ଘଷି ବେଡ଼ ଉପରକୁ ଗଡ଼ି ଶୋଇଲା | ରୁବି ତା ସାୟାରେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ଓ ତା ବିଆ ଓ ଜଙ୍ଘସନ୍ଧି ପୋଛି ପକେଇ ଅଜିତର ଟ୍ରାଉଜରଟା ତା ହାତରେ ଧରେଇ ଦେଇ ଶାଢ଼ୀଟା ଦେହରେ ଗୁଡେ଼ଇ ପକେଇ ଘରୁ ବାହାରି ଗଲା |ତାପର ଠାରୁ ରୁବି କୁ ସ୍ବାମୀ ଅମରେଶର ଅଭାବ ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ ହେଲା ନାହିଁ |ଅଜିତ ବୋଉର ସେ ଅଭାବ ସବୁ ପୂରଣ କରିଦେଲା | ନୂଆ ନୂଆ ବାହାହେଲା ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ପରି ସବୁ ରାତି ତାଙ୍କର ମସ୍ତିରେ କଟିଲା |
