ଭାଉଜଙ୍କ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିଲା ବେଳକୁ ବିଆ ଓଦା

ଏମିତି ଗୋଟେ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା । ସୌରଭ ଭଲସେ ପଢାପଢି କରେ,ବ୍ୟାୟାମ ବି କରେ। ଏ ଭିତରେ ଗୌରବ ଭାଇ ବି ଇଞ୍ଜିନିଅରିଙ୍ଗ ପାସ କରିସାରିଥିଲେ ଭଲ ଦରମା ପାଇବେ ବୋଲି ଇଣ୍ଡିଆରେ ଚାକିରୀ ନକରି କାନାଡ଼ା ଚାଲିଗଲେ । ସେଠି ଡଲାରରେ ବହୁତ ଦରମା ପାଉଥିଲେ ଆଉ ବାପାଙ୍କ ପାଖକୁ ବି ଭଲ ପଇସା ପଠାଉଥିଲେ ଘରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ସୌରଭ ବି ଗୌରବ ଭାଇଙ୍କ ପରି ଇଞ୍ଜିନିଅରିଙ୍ଗ ପଢିବ । ଓ ସେ ବି ତାହା ଚାହୁଁଥିଲା ‌। ସୌରଭର ମେସରେ ଯେତେପିଲା ଥିଲେ ସମସ୍ତେ ଆର୍ଟସ ପଢୁଥିଲେ କେବଳ ସୌରଭ ହିଁ ସାଇନ୍ସ ପଢୁଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ତାକୁ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଅକ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡୁଥିଲା ଅନ୍ୟ ପିଲାମାନେ ଶୋଇପଡ଼ିଲା ପରେ ବି ସେ ପଢୁଥାଏ ।
ଖରାଦିନେ ରାତିରେ ବାହାରେ ଟେବୁଲଟେ ପକେଇ ସେ ପଢାପଢି କରେ । ଦିନେ ଦିନେ ରାତିରେ ସେ ବାହାରେ ପଢାପଢି କଲାବେଳେ ଗୀତା ଅପା ତା ପାଖକୁ ଆସନ୍ତି ଆଉ ତା ପାଖରେ ତଳେ ବସି ତା ସହ ଗପସପ ହୁଅନ୍ତି । ତାଙ୍କ ସ୍ଵାମୀ କେମିତି ବହୁତ ଭଲ ଥିଲେ ଆଉ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଥିଲେ, ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ପରେ ତାଙ୍କ ଭାଗ୍ୟ କେମିତି ବଦଳିଗଲା ସେ ସବୁ କୁହନ୍ତି ।
ସୌରଭ ଚୌକି ଉପରେ ବସିଥାଏ ଆଉ ଗୀତା ଅପା ତଳେ ବସିଥାନ୍ତି ଆଉ ନାଇଟି ଭିତରୁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ତାକୁ ଭଲଭାବେ ଦିଶୁଥାଏ । ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଦେଖ୍ ସୌରଭକୁ ଭାଉଜଙ୍କ କଥା ମାନେ ପଡ଼ିଯାଏ । ସେ ବି ଏମିତି ତଳୁ ଦୁଧ ଦେଖାଉଥିଲେ । ସୌରଭ ସବୁ ଜାଣି କିଛି ବି ନ ଜାଣିଲା ପରି ବ୍ୟବହାର କରେ ।
ଥରେ କଲେଜ 3 ଦିନ ପାଇଁ ଛୁଟି ହେଇଗଲା । ସୌରଭର ସବୁ ସାଙ୍ଗମାନେ ଗାଁକୁ ଚାଲିଗଲେ । କିନ୍ତୁ ସୌରଭର ଏକ୍ସଟ୍ରା କ୍ଲାସ ଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ସେ ଗାଁକୁ ଯାଇପାରିଲାନି । ଯଦିଓ ସୌରଭର ଇଛା ଥୁଲା ଗାଁକୁ ଯିବାପାଇଁ, କାରଣ ଗାଁକୁ ଗଲେ କାଳେ ଭାଉଜଙ୍କୁ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗଟେ ମିଳିପାରେ, କିନ୍ତୁ ଏକ୍ସଟ୍ରା କ୍ଲାସ ପାଇଁ ମନମାରି ରହିବାକୁ ହେଲା। ସେଦିନ ସେ କ୍ଲାସ ସାରି ରୁମକୁ ଅସିଲା,ଭାବୁଥିଲା ହୋଟେଲ ଯାଇ କିଛି ଖାଇକି ଆସି ଟିକେ ରେଷ୍ଟ ନେଇ ପରେ ପାଠ ପଢିବ । ସେତିକିବେଳେ ଗୀତା ଅପା ତା ରୁମକୁ ଆସିଲେ ଆଉ ପଚାରିଲେ କଣ କରୁଛ, ସୌରଭ ସବୁ କଥା କହିଲା ଓ ସେ ଏକା ଅଛି ବୋଲି କହିଲା
ଗୀତା ଅପା କହିଲେ ସେ ବି ଏକା ଅଛନ୍ତି, ହରିଶ ବାବୁ ଓ ପିଲାମାନେ ଗାଁକୁ ଯାଇଛନ୍ତି କିଛି ଗୋଟେ ଜରୁରୀ କାମ ଆସିଗଲା ସେଥ୍‌ପାଇଁ 2/3 ଦିନ ରହିକି ଫେରିବେ । ଗୀତା ଅପା ସୌରଭକୁ ପଚାରିଲେ ତୁମେ ଖାଇଲଣି, ସୌରଭ କହିଲା ନା ହୋଟେଲ ଯାଇ ଖାଇବି, ଏହାଶୁଣି ଗୀତା ଅପା କହିଲେ ହୋଟେଲ ଯିବା ଦରକାର ନାହିଁ ଆସ ଆମ ଘରେ ଖାଇଦେବ, ସୌରଭ କହିଲା ଆରେ ନା ତୁମେ କାହିଁକି ହଇରାଣ ହେବ, ଗୀତା ଅପା କହିଲେ ଆରେ ମୁଁ ଅଗରୁ ରୋଷେଇ କରିଦେଇଥିଲି କିନ୍ତୁ ଜରୁରୀ କାମ ଆସିବାରୁ ସେମାନେ ଚାଲିଗଲେ ଘରେ ସବୁ ଅଛି । ଆସ ସାଙ୍ଗ ହେଇ ଖାଇଦେବା ।