ଅଫିସର ଜଣେ ମାଡାମକୁ ପାର୍କ ରେ ବିଆ ରେ ଅଙ୍ଗୁଟି ମାରିଲେ , ମାଡାମ କହିଲେ ହୋଟେଲ ଚାଲ ଗିହା ଖାଇବାକୁ ବିଆ ମୋର ପାଗଳୀ ହେଇଗଲାଣି

ସେପଟେ ମୋ ଟାଣୁଆ ବାଣ୍ଡଟା କେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ପଠିରେ ଗେଞ୍ଜି ହେଉଥୁଲା ତ କେତେବେଳେ ଗାଣ୍ଡିରେ । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ବାହାରେ ବାହାରେ କଲାପରେ ତାଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜ ହୁକ୍ ଖୋଲି ବ୍ରା ଉପରୁ ଦୁଧ ଚିପିଲି । ଡଃ କି ମସ୍ତ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ । ତାପରେ ବ୍ରା ହୁକ୍ ବି ଖୋଲି ଯେତେବେଳେ ନେକେଡ୍ ଦୁଧକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଧରିଲି ମୋ ଦେହ ବି ଏକ୍ ଦମ୍ ଶିତେଇ ଉଠିଲା । ୱାଓ ! କି ମୁଲାୟମ ମାଂସାଳ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ମୋର ପୁରା ଦୁଇ ହାତରେ ଗୋଟାଏକୁ ବି ଧରି ପାରୁନଥାଏ । ସେମିତି କେତେବେଳେ ଦୁଇ ହାତରେ ଗୋଟାଏକୁ ଚିପୁଥାଏ ତ କେତେବେଳେ ଦିଇଟା ଯାକକୁ ।
ଏମିତି ପ୍ରାୟ ଦେଢ଼ ଦୁଇ ମିନିଟ୍ ଚିପିଲା ପରେ ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କ କାଖତଳୁ ମୁହଁ ଲଗାଇ ଗୋଟାଏକୁ ଧରି ଗୋଟାଏ କର ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଇଛି ମାଡାମ୍ ଆଉ ବୋଧହୁଏ ନିଜକୁ କଣ୍ଡେ_ଲ କରିପାରିଲ ନି । ଟାଣିଭିଡି ହୋଇ ତଳେ ଶୋଇଯାଇ ଭିଡିନେଲେ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଛାତିକୁ । ମୁଁ ଏମିତି ତାଙ୍କର ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଥରେ ଦି ଥର ଚୁଚୁମିଛି କି ନାଇଁ ପାର୍କ ବନ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ଘଣ୍ଟି ଶୁଭିଲା । ତଥାପି ମାଡାମ୍ ମୋତେ ଛାଡୁ ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବାହାରିବାକୁ ତ ପଡିବ । ସେମିତି ଅନିଚ୍ଛା ସତ୍ତ୍ବେ ଲୁଗାପଟା ସଜାଡ଼ି ପାର୍କରୁ ବାହାରି ଆସିଲୁ ।
ଏଥର କିନ୍ତୁ ମାଡାମ୍ ମୋ ହାତକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଥାଆନ୍ତି ଯେମିତି ମୁଁ ତାଙ୍କ ବିବାହିତ ସ୍ବାମୀ । ସେମିତି ରାସ୍ତା ସାରା ମାଡାମ୍ ଆଉ ମୋ ହାତ ଛାଡିଲେ ନାହିଁ କହିଲେ, “ଆମେ ଆଉ ପରସ୍ପରକୁ ‘ଆପଣ’ ନ କହି ‘ତୁମେ’ କହିବା । କାରଣ ଏଇଠି ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୁହେଁ ସ୍ଵାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ହୋଇ ରହିବା, ନା କଣ କହୁଛନ୍ତି ? ତେବେ ଏ ‘କହୁଛନ୍ତି’ ପୁଣି କଣ ? ତାପରେ ଦୁହେଁ ହସିହସି ହୋଟେଲରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ଦୁଇ ଜଣ ଯାକ ତ କାମନା ନିଆଁରେ ଜଳୁଥୁଲୁ ଆଉ ଆପଣମାନେ ଜାଣନ୍ତି ସେ ନିଆଁଟା ଶାନ୍ତ ନ ହେଲାଯାଏ ଭୋକଶୋଷ କିଛି ଲାଗେନି ।

ସେମିତି ମୋ ଦୁଇ ହାତରେ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ଆଉଁସି ଆଉଁସି ଯେମିତି ବିଆରେ ହାତ ମାରି ଦେଇଛି ସେ ଆଉ ସହି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ମୋତେ ଟାଣି ନେଇ ଗଲେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ । ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ମୋ ଅଣ୍ଟାରେ ଛନ୍ଦି ଛାତିରେ କସିକି ଭିଡିଧରି କହିଲେ, ଆଉ ସହି ହେଉନି ଜାନୁ, ଜଲଦି ତମର୍ ପଶାଅ। ମୁଁ ବି ତାଙ୍କ ବିଆ ବାଲରେ ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ି ରଗଡ଼ି କହିଲି, ଏତେ ତରବର କାହିଁ ମୋ ସୁନା, ତମକୁ ପରା ହିଟ୍ କରିକି ପୁରା ସେଟିଞ୍ଜେକ୍ସନ୍ ଦେବି ? ଆଜି ପ୍ରଥମ ଥର ମୁଁ ତମର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ପର୍ଶରେ ବହୁତ ହିଟ୍ ହୋଇ ଗଲିଣି ଧନ, ପ୍ରଥମେ ଗୋଟିଏ ରାଉଣ୍ଡ କରିକି ପରେ ଯାହା କରୁଛ କର, ପ୍ଲିଜ ଆଉ ସହି ହେଉନି, ତମର ବିଶାଳ ବାଣ୍ଡର ଗିହା ଖାଇବାକୁ ବିଆ ମୋର ପାଗଳୀ ହେଇଗଲାଣି।
ଏହା କହି ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ମେଲେଇ ଟେକି ରଖିଲେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ବିଆକୁ ଫାଡି ଅନ୍ୟ ହାତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ମୁହଁରେ ଘଷିଲେ । ପ୍ରଥମରୁ ବିଆଭିତରେ ପାଣି ପିଚି ପିଚି ହେଉଥିଲା । ବାଣ୍ଡ ଘଷିବାରୁ ଆହୁରି ପଚ୍ ପଚ୍ ହେଲା ।
ମୁଁ ଏପଟେ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦଳି ଦଳି ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ଚୁଚୁମୁଥାଏଁ ଆଉ ସେ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡି ରଗଡ଼ି ପଶେଇ ଗିହା ଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାନ୍ତି । ହେଲେ ଏତେ ବଡ଼ ବାଣ୍ଡଟା କଣ ଏତେ ସହଜରେ ପଶେ ? ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ପଶେଇ ନ ପାରିବାରୁ କହିଲେ, “ତମର ପଶୁନି, ପ୍ଲିଜ ତମେ ଟିକେ ପଶାଅ ।
” ତାଙ୍କ ଏପରି କାକୁତି ମିନତି ହେବାର ଦେଖ୍ ମୁଁ କହିଲି, ଓକେ ମାଡ଼ାମ, ସେ କହିଲେ ମୁଁ ପରା ତମ ମାଇପ ତେଣୁ ମତେ ମାଡା ମ ନ କହି ତେଜ ଲ ବୋଲି ଡାକ ସେଠୁ ମୁଁ କହିଲି ଡଃ ମୋ ମାଇପ ତୁ ବହୁତ୍ ସେକ୍ସି ହେଇଚୁ ତାପରେ ଯେମିତି ବିଆ ମୁହଁରେ ବାଣ୍ଡଟା ରଖ୍ ହାତ ହଟେଇଛନ୍ତି ଯୋର୍ କରି ମାଇଲି ଗୋଟିଏ ଝଟକା । ପଲ ପଲ ବିଆକୁ ଫାଡି ଅଧା ବାଣ୍ଡ ପଶିଗଲା । ସେ ମାଆଲୋ କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲେ। ଆଉ ପୁଣି କିଛି କହିବା ଆଗରୁ ପୁଣି ମାରିଲି ଆଉ ଗୋଟିଏ ଝଟକା, ପୁରା ତିନିଭାଗ ପଶିଯାଇ ଚିପିହୋଇ ରହିଗଲା । ଦରଜରେ ତେଜଲ ଆଖରୁ ପାଣି ଝରି ପଡି ମୁହଁ ପୁରା ଲାଲ୍ ହୋଇଗଲା । ତଥାପି ବିରହ ନିଆଁଟା ତାଙ୍କୁ ଏତେ ଜାଳୁଥୁଲା ଯେ ବାହ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ଓଠରେ ଚାପି ସହି ନେଇ ମୁଶଳ ବାଣ୍ଡର ଗିହା ଖାଇବାକୁ ସେମିତି ଖଟରେ ପଡିରହିଲେ।